naszswidwin

Za zgodą autora artykułu, publikujemy tekst, jaki ukazał się w „Głosie Koszalińskim”, na temat dalszego biegu kontrowersyjnej sprawy w kwestii wydatków Świdwina na oświetlenie. Ponadto równolegle wypłynęła sprawa przetargu i prowadzenia budowy sieci kanalizacji sanitarnej, o czym prokuraturę – według autora artykułu – powiadomili mieszkańcy miasta. W związku z czym „na zlecenie śledczych świdwińska policja rozpoczęła czynności sprawdzające, polegające na zebraniu dokumentacji i przesłuchaniu różnych osób, w tym władz miasta”. Śledczy badają rachunki za światło Autor: (rav) Wracamy do tematu: Na zlecenie prokuratury, policja sprawdza wydatki Świdwina na oświetlenie oraz sposób prowadzenia budowy sieci kanalizacji sanitarnej. O drastycznym wzroście kosztów oświetlenia miasta pisaliśmy na początku września. Chodziło o ponad 100 tys. zł różnicy w rachunkach za energię elektryczną w latach 2010 – 2011. Burmistrz Świdwina nie potrafił wiarygodnie wyjaśnić wzrostu opłat. My z kolei dotarliś...

Rzecz miała się przed trzema laty. Byłoby do niej nie warto wracać, gdyby nie wydarzenia mające miejsce przed i po. Kiedy z ust byłego członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR padają słowa o „darze z wysokich niebios”, o dbiorca ma prawo głęboko się zastanowić, z jakiego powodu osoba wypowiadająca te słowa naraża się na śmieszność i uszczypliwe komentarze. Z drugiej strony zachowanie takie może być racjonalnie wytłumaczalne. Można nawet mówić o nawróceniu, a to już wymaga skupienia i powagi. Zostawm y tego typu rozważania, albowiem nie przystoi wkraczać w sferę tak prywatnych obszarów życia człowieka. Nawet, jeśli przytoczone słowa „byłego towarzysza” padły w kontekście „nadzwyczajnej” obecności na spotkaniu podobnych nam śmiertelników. Oceńcie sami. Józef Walkowski: Trudno przybycie proboszczów na powyborczą sesję rady miasta nazwać „darem niebios”, wybór Jana Owsiaka w 2010 roku na burmistrza podobnie. W pierwszym przypadku nazwałbym to zupełnie inaczej, ale nie w tym rzecz. Wracam pamięc...

Dotarliśmy do dokumentu z połowy 2010 roku, który tylko pozornie nie ma większego znaczenia w sprawie sporu między firmą „Stefbud” a Urzędem Miasta Świdwin. Dopiero w zestawieniu z innymi dokumentami i faktami staje się jednym z fundamentalnych dowodów, jednoznacznie zaprzeczając stanowisku, jakie wyraził burmistrz w odpowiedzi na pismo skierowane do właściciela tej firmy pana Stefana Basiowa. Na blogu pokazaliśmy odpowiedź burmistrza w całości: http://naszswidwin.blog.pl/2013/07/31/2031/ W zamieszczonym przez nas na blogu piśmie z dnia 11 lipca br., burmistrz Jan Owsiak stwierdza m.in., że nie wydawał właścicielowi firmy „Stefbud” „żadnych ustnych bądź pisemnych poleceń lub zaleceń do wykonywania dalszych robót budowlanych nie wynikających” z zawartej umowy dotyczącej rewitalizacji zamku wraz z jego otoczeniem. To stwierdzenie burmistrza w konfrontacji z odnalezionym przez nas dokumentem z czerwca 2010 roku, stawia pana Jana Owsiaka w bardzo dziwnej sytuacji. Nie chce nam się bowiem...

Oficjalne potwierdzenie otrzymaliśmy drogą okrężną via Koszalin. Właściciel prowadzący działalność gospodarczą w Świdwinie pod nazwą Zakład Budowlany „STEFBUD”, w dniu 4 listopada br. złożył pozew, którego adresatem jest Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Koszalinie. Szef wymienionej świdwińskiej firmy pozwał Miasto Świdwin o zasądzenie zapłaty na jego rzecz kwoty 449.353,33 zł wraz z ustawowymi odsetkami od lipca 2012 roku do dnia zapłaty. Sprawę komentowaliśmy wcześniej w kilku publikacjach na blogu: http://naszswidwin.blog.pl/2013/08/29/2178/ http://naszswidwin.blog.pl/2013/08/20/2138/ http://naszswidwin.blog.pl/2013/07/31/2031/ Niewątpliwie tylko Sąd jest w stanie wyjaśnić, kto rzeczywiście wykonał roboty wokół świdwińskiego zamku warte blisko pół miliona złotych i kto był ich zleceniodawcą. Nie można wykluczyć, że miastu przybędzie legenda o krasnoludkach i samowoli sierotki Marysi, tworząc barwną część jego historii. Nie pokusimy się o ocenę, na ile może to wpłynąć na powiększenie...

Jak nie wrócić do tematu, skoro burmistrz a za nim radni obdarzają nas – w temacie energii elektrycznej, opisanej na łamach GK – prymitywną socjotechniką. Na dodatek obrażając inteligencję osób bezpośrednio zainteresowanych tą dziwną sprawą. Ekipa nami rządząca przyjęła najgorszą z metod: gmatwać i rozciągać sprawę w czasie. Burmistrz zajął się gmatwaniem, radni przeciąganiem sprawy w czasie. Do świadomości jednych i drugich nie trafia, że nikt tym wyjaśnieniom nie daje wiary, a rozciąganie w czasie odbierane jest jako lekceważenie zbulwersowanej opinii publicznej. Do powyższych wniosków dojdzie każda średnio inteligentna osoba, kiedy zaznajomi się z kolejnym artykułem na łamach GK, tym razem pod tytułem: „Wracamy do tematu: Radni sprawdzą rachunki za prąd”. Lektura tego krótkiego artykułu jest kolejnym potwierdzeniem, że władze kpią, używają niepoważnych argumentów i w konsekwencji kompromitują się w oczach już teraz nie tylko świdwińskiej publiki. W wymienionym artykule, radna Mirosł...

Lektura protokołu z ostatniej sesji rady miasta robi wrażenie. Jego treść nasuwa pytanie: czy burmistrz Jan Owsiak jest psychologiem a może psychiatrą, czy też do psychologa. lub psychiatry powinien się udać? Poprawna odpowiedź na tak postawione pytanie jednym może się wydać łatwa, innym być może – może sprawiać kłopoty. W każdym bądź razie popis krasomówczy burmistrza Owsiaka podczas sesji w dniu 24 października br. zdecydowanie obala tezę, wysuniętą swego czasu na jednej z mszy przez ks. Kizielewicza, że burmistrz jest skromnym człowiekiem. Niestety, trudno się z poglądem naszego proboszcza zgodzić. Przybliżmy kontekst wątku. Z początkiem sesji, przedstawiciel osiedla nr 5, pan M. Mazur, zapytał m.in. „dlaczego zarządy osiedli nie są zapraszane na posiedzenia komisji i dlaczego z zarządami nie rozmawia się w sprawie potrzeb mieszkańców? ”; pan M. Mazur zapytał również o chodnik przy ulicy Wojska Polskiego i kilka innych spraw. Tę wypowiedź przedstawiciela mieszkańców osiedla nr 5, bu...

Żeby dociec, kto i co tak naprawdę doprowadziło do likwidacji PKS, trzeba sprawę potraktować bardziej kompleksowo, niż zrobiła to na swoich łamach gazeta regionalna. Z ratowaniem świdwińskiego PKS-u działo się podobnie, jak z połczyńskim szpitalem: wszyscy chcieli pomóc, bardzo chcieli pomóc a w rezultacie skończyło się na gadaniu i nie pomógł nikt. Kozłem ofiarnym w obu przypadkach pozostał samorząd powiatowy. Jakoś dziwnie gazeta regionalna i jej „dziennikarka” cały zbiór przyczyn pominęli. Według końcowej sentencji wyrażonej przez autorkę artykułu pt. „PKS Świdwin przestaje jeździć”, z dnia 31 października br., czytelnik ma prawo odnosić wrażenie (i tak komentuje to na forach), jakby PKS przestał istnieć z winy samorządu powiatowego. Nie inaczej brzmią dwa ostatnie zdania artykułu: „Na przejęcie zadłużonej spółki zarząd powiatu się nie zdecydował. Niedługo po tym sąd ogłosił upadłość świdwińskiego PKS” . Przyznać trzeba uczciwie, że obciążanie rozpirzeniem świdwińskiego PKS mieszkań...

Poniższą informację, skierowaną do szkół podstawowych, gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych, publikujemy na prośbę Fundacji „Shalom”. „Historia i kultura Żydów polskich” oraz „Na wspólnej ziemi” Fundacja „Shalom” zachęca do udziału w kolejnej, jedenastej już edycji konkursu dla szkół ponadgimnazjalnych „Historia i kultura Żydów polskich” oraz siódmej edycji konkursu dla szkół podstawowych i gimnazjów „Na wspólnej ziemi”. Oba od początku swego istnienia organizowane są pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz patronatem naukowym Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Żydowskiego Instytutu Historycznego. Fundacja współpracuje także z Ministerstwem Edukacji Izraela, które gościło laureatów wszystkich dotychczasowych edycji (wraz z nauczycielem) na tygodniowym pobycie w tym kraju. Celem konkursu jest poznanie bogactwa historii i kultury żydowskiej, jej wkładu i miejsca w dzieje społeczeństwa i państwa polskiego ...

Dzięki uprzejmości przychylnych nam osób, dotarliśmy do pracy, której stronę tytułową zamieszczamy poniżej. Pozyskanie według nas tak cennego opracowania, zobowiązywało do szczegółowego zapoznania się z treścią. Czemu według nas „cennego”? Po pierwsze autor pracy buduje zdania świadczące o jego talencie lingwistycznym. Po drugie jest dowodem, że burmistrz Jan Owsiak pisząc tę pracę, w pełni poznał mechanizmy funkcjonowania samorządu. Fakt, że na przykładzie powiatu, lecz to drobny niuans. Nasz burmistrz na str. 5 napisał: „W myśl Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego „samorząd terytorialny oznacza prawo i zdolność społeczności lokalnych, w granicach określonych prawem, do kierowania i zarządzania zasadniczą częścią spraw publicznych na ich własną odpowiedzialność  i w interesie ich mieszkańców” . Składnie i ładnie. Idea piękna, choć koniecznie wymaga odważnej konfrontacji z rzeczywistością. Na str. 50-51 nasz burmistrz (lingwista!) bardzo precyzyjnie opisał, jak powinna wyglądać ...