Bubel, czy świadomie zawyżona danina?

Temat wysokości opłat za wodę i ścieki poruszaliśmy przed kilkoma miesiącami. Wracamy do zagadnienia z dwóch powodów. W nadchodzącą środę radni zajmą się uchwałą, która dotyczy podniesienia cen wody oraz wzrostu miesięcznej opłaty abonamentowej i miesięcznej opłaty abonamentowej za rozliczenie zużycia wody w lokalach w budynkach wielolokalowych. W uzasadnieniu do uchwały podwyżkę tłumaczy się uwzględnieniem wskaźnika inflacji. Powiedzmy ogólnie, że ten argument jest do przyjęcia. Nie może to oczywiście wykluczać polemiki, czy w tej akurat chwili wzrost ten jest konieczny. Do tematu wracamy przede wszystkim  z innego powodu, a dotyczy obowiązującej w Świdwinie wysokości stawki za odbiór ścieków i jej zróżnicowania na odbiór dla gospodarstw domowych oraz dla pozostałych odbiorców.

Dla czytelnego zobrazowania zagadnienia przygotowaliśmy porównanie stawek za odbiór ścieków dla gospodarstw domowych na obszarze całej polski północnej, od Szczecina po Suwałki. Aby nie posądzono nas o stronniczość, w zestawieniu widnieją tylko te miejscowości, które podobnie jak Świdwin samodzielnie (bez pośredników) zajmują się dostarczaniem wody i odbiorem ścieków. W trakcie gromadzenia danych i sporządzania poniższej tabeli napotkaliśmy na wiele ciekawych zagadnień, z którymi chcemy się podzielić z czytelnikami bloga. Dane zawarte w tabeli pochodzą z miarodajnych, ogólnie dostępnych źródeł. Większość podanych stawek w każdej z wyszczególnionych miejscowości obowiązuje minimum do końca 2013 roku, podane stawki samorządy ustalały jesienią ubr. i późną wiosną tego roku i wiele ma moc obowiązującą nawet do końca 2014 roku.

Proszę zwrócić uwagę, jak bardzo wysoka jest stawka w Świdwinie w odniesieniu do pozostałych miejscowości, w niektórych przypadkach są to bardzo poważne różnice. W skali roku dla gospodarstw domowych są to poważne pieniądze, bo przecież nie tylko za ścieki miastu się płaci. Trudno nam jest uzasadnić wysokość opłaty ustalonej w Świdwinie. Nasze miasto w porównaniu do wielu podanych w tabeli jest obszarowo maleństwem, odległości przesyłu ścieków nieporównywalnie mniejsze. Jednocześnie nie jesteśmy od nikogo zależni, nikt nam nie dyktuje warunków, posiadamy własną oczyszczalnię ścieków. Jesteśmy więc w porównaniu z innymi miejscowościami w komfortowej sytuacji, którą swego czasu stworzył nam burmistrz Józef Pietraszek. Skąd więc ta horrendalna stawka w Świdwinie w odniesieniu do wymienionych w tabeli, w tym dużych aglomeracji, gdzie jest spory przemysł, odległości przesyłowe idą w dziesiątki kilometrów, co wymaga znacznej ilości stacji pompujących oraz niemałego zaplecza w gotowości do utrzymywania sieci kanalizacyjnej w ciągłej sprawności? Myślę, że na to pytanie powinien udzielić mieszkańcom odpowiedzi nie kto inny jak nasz samorząd.

Opisywane zagadnienie rodzi kolejne pytania. A już na pewno w kwestii wspomnianego wyżej podziału na „gospodarstwa domowe” i „pozostałych”. Taki np. Koszalin nie różnicuje stawki za odbiór ścieków, wszyscy płacą jednakowo. Niezrozumiałym jest, dlaczego w Świdwinie sklepy typu np. obuwniczy, odzieżowy, księgarnia, gospodarstwa domowego, sprzętu elektronicznego, jak również hotele, banki, biura rachunkowe, placówki użyteczności publicznej i wiele, wiele innych ujętych jako „pozostałe” płacą wyższe stawki od gospodarstw domowych? Czy aby nasz samorząd nie poszedł na łatwiznę? Zbadane przez nas przykłady rozwiązań w innych miastach przekonały nas, że w Świdwinie w jakimś sensie w tym zakresie łamane jest prawo, że przykładowo np. ww. placówki są okradane z pieniędzy, że bierze się od nich nieuzasadnioną zawyżoną daninę. Ten problem w innych miastach został przez samorządy zauważony i rozwiązany bardzo demokratycznie i zgodnie z obowiązującymi ustawami. W większości miast wprowadzono tabele, które ściśle określają warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych. I dopiero kiedy po zbadaniu okaże się, że z danej „jednostki” przedostają się zwiększone ładunki zanieczyszczeń w odprowadzanych przez nią ściekach zwiększa się opłatę za odbiór ścieków. Tymczasem w Świdwinie radni uchwalili sobie pozycję w uchwale „pozostałe” i każą płacić wszystkim podmiotom nie będącym gospodarstwem domowym stawkę wyższą o blisko 0,50 zł (brutto) na metrze sześciennym za odprowadzane ścieki. Praktycznie zdecydowana większość określona w uchwale „pozostali” nadpłaca w skali roku ogromne pieniądze za coś, co nie ma żadnego odniesienia w rzeczywistości. Czym różnią się w swoim składzie ścieki z domu burmistrza, przewodniczącego rady od ścieków wytwarzanych przez księgarnię, sklep odzieżowy, bank czy kantor? Chyba, że np. bank czy kantor dla kaprysu topią w muszli klozetowej gotówkę większych ilości, wtedy być może jakieś szkodliwe związki przedostają się na oczyszczalnię, która ma większe problemy z ich wyeliminowaniem. Wtedy niech płacą za odbiór ścieków więcej, bo koszty ich przerobu będą odpowiednio większe. Oczywiście to tylko żart, ale według nas wymowny.

Po głębszej analizie uważamy, że sprawa jest poważniejsza niż z pozoru niektórym może się wydawać. Uwypuklają się trzy zasadnicze sprawy. Pierwsza, że w Świdwinie zarówno „gospodarstwa domowe”, jak i „pozostali” płacą zdecydowanie za wysoko za odbiór ścieków. Druga, że masa różnego rodzaju podmiotów w Świdwinie nazwana „pozostali” regularnie przepłaca za odbiór ścieków znaczne pieniądze w skali roku. Mówiąc precyzyjniej: przez sporządzony gniot prawny, nazwany uchwałą, są naiwnie okradani. Trzecia, że mamy bardzo leniwych radnych, których za pobierane diety nie stać nawet, by się zorientowali jak są kształtowane ceny za odbiór ścieków w innych miastach. Najłatwiej jest podnieść podczas sesji rękę i mieć problem z głowy. Szanowni radni, tak jak nieuzasadniona jest wysokość poborów burmistrza, tak nieuzasadniona jest cena odbioru ścieków od podmiotów nazwanych umownie: „pozostali”. I nie tłumaczcie mieszkańcom w swoim osobliwym stylu (co uwielbia robić skarbnik i burmistrz, jak nie potrafią czegoś wytłumaczyć), że „gdzieś tam” jest podobnie. Nas nie interesuje, jak jest „gdzieś tam”, nas interesuje jak jest w Świdwinie. Piszący u nas autorzy stosują natomiast porównania, i owszem, ale nie żeby wytłumaczyć nieudolność naszego samorządu, bo nie od tego jesteśmy, lecz z zupełnie innego powodu – są niesamowicie kształcące i pozwalają uczyć się na błędach. Ale to jest już insza inszość!