Niesamowita kompromitacja

Dokładnie w piątek 3 stycznia 2014 roku „Głos Koszaliński” wydał z siebie wreszcie długo oczekiwany artykuł pn. „Przedsiębiorca kontra ratusz”, poruszający bardzo bulwersujący opinię publiczną spór Urzędu Miasta z firmą „Stefbud” o zapłatę należności. I choć według naszej oceny artykuł jest napisany bardzo poprawnie, zespół  bloga ma niemałą satysfakcję, albowiem temat ten opisaliśmy znacznie wcześniej, przedstawiając czytelnikom bardzo szczegółowo i chronologicznie bieg całej sprawy. Dotarliśmy nawet do korespondencji, którą wymieniały między sobą strony sporu. Przypominamy główne nasze publikacje, aby czytelnik miał możliwość konfrontacji tego, co opisano w wymienionej gazecie a tym, co pisaliśmy na blogu: 

http://naszswidwin.blog.pl/2013/08/20/2138/

http://naszswidwin.blog.pl/2013/08/29/2178/

http://naszswidwin.blog.pl/2013/10/25/2488/

http://naszswidwin.blog.pl/2013/11/20/2608/

Jak wszystkim wiadomo, to również my pierwsi poinformowaliśmy mieszkańców (pokazując skan pierwszej strony pozwu) o fakcie skierowania sprawy przez firmę „Stefbud” do Sądu Okręgowego w Koszalinie. Rozstrzygnięcie sporu leży teraz w gestii uprawnionych do tego organów. Nie blokuje to jednak naszemu blogowi możliwości wydania na ten temat poglądu, co poniżej czynimy.

Kontekst całej sprawy, okoliczności, zdania stron i korespondencja między nimi, inne dostępne materiały, pozew w podobnej sprawie kolejnego przedsiębiorcy oraz treść ww. artykułu w gazecie regionalnej świadczą jednoznacznie, że mamy do czynienia z niesamowitym skandalem o podłożu korupcyjnym. Decyzja prokuratury w formie postanowienia o nie wszczynaniu śledztwa w tej sprawie, czyni rzecz całą podwójnie skandaliczną. Ale to już wątek dla organów nadzorujących białogardzką prokuraturę.

Właściciel firmy „Stefbud” bardzo obrazowo przedstawił czytelnikom na łamach „Głosu Koszalińskiego” mechanizm korupcji, jaki miał miejsce podczas realizacji inwestycji na zamku. Dla naszego zespołu, a i zapewne dla czytelników absolutnie nie ma znaczenia, jaki finał będzie miała sprawa w sądzie. Dzisiaj już przecież wiemy, że prac wymienionych przez pana Basiowa nie wykonywały krasnoludki.

Jeśli okaże się prawdą, co twierdzi pan Stefan Basiów: „Według właściciela firmy STEFBUD trzy nie zostały zapłacone w pełnych kwotach, bo i ich wartość została obniżona celowo i za przyzwoleniem ratusza, jak twierdzi Stefan Basiów, by nie przekroczyć równowartości 14 tys. euro. Przekroczenie wymagałoby postępowania przetargowego, a roboty rozliczane były już po ich wykonaniu”, to jesteśmy świadkami zdarzeń, które w świetle prawa określane są przestępstwem (korupcją!). Nie wykluczone, że mamy do czynienia z niesamowitą kompromitacją władz miasta, w tym przypadku bezpośrednio burmistrza, bez którego wiedzy i przyzwolenia nic podobnego nie mogłoby się wydarzyć. Nie sposób bowiem uwierzyć, że roboty opiewające w pierwszym przypadku na kwotę 450.000 zł, a w drugim na 125.000 zł mogły być wykonywane samowolnie przez wymienione firmy, bez zgody burmistrza. Dać temu wiarę, to to samo co ogłupieć. Chyba, że małomówny burmistrz ma jakiegoś asa w rękawie i kładąc go w ostatniej chwili na stół ogra przeciwnika. Nam osobiście nie chce się w coś takiego wierzyć.

Na łamach „Głosu Koszalińskiego” czytamy: „Ostatecznie więc pozew sądowy dotyczy roszczeń wobec miasta na łączną kwotę prawie 450 tys. złotych. Kwota potężna, mając na uwadze fakt, że wybrana w przetargu oferta STEFBUD-u zamykała się kwotą 644 tys. złotych. Jak więc mogło się stać, że firma wykonała tyle dodatkowych robót, powiększając jednocześnie wartość zadania aż o 75%? Czy nikt nie kontrolował tej inwestycji, która była priorytetową dla władzy, bo toczyła się w roku wyborczym, a do tego dosłownie kilkadziesiąt metrów od ratusza? W to aż trudno uwierzyć, podobnie jak i w to, że Stefan Basiów sam sobie dodawał roboty, ot tak bez oczekiwania na zapłatę, w ramach dobrej współpracy z miastem”. Czy nie widzisz czytelniku w tym analogii w kontekście tego, co pisaliśmy o inwestycji dotyczącej kanalizacji ( http://naszswidwin.blog.pl/2013/08/19/2131/ ), wykonywanej przez firmę, której współwłaścicielem jest zięć burmistrza, gdzie roboty dodatkowe opiewały na prawie 50% całej inwestycji? Tyle, że w tym przypadku pieniądze na roboty dodatkowe migiem się znalazły. Przypomnieliśmy tę sprawę dlatego, że nie rozumiemy, jak można było przygotowywać poważne inwestycje, że w konsekwencji trzeba było do nich dokładać a to 50%, a to innym razem 75%? Świadczy to o poważnej niegospodarności, niefachowości lub o działaniach prokorupcyjnych tych, którzy całość prac spinali. W świetle tych dwóch zdarzeń oraz sprawy dotyczącej „energii elektrycznej dla kościoła”, postanowienie białogardzkiej prokuratury o odmowie wszczęcia śledztwa wydaje się co najmniej odważne, żeby nie powiedzieć: niepoważne.

Kiedy zebrać to wszystko do przysłowiowej „kupy”, odnosi się wrażenie, że wszyscy wyżej wymienieni robią społeczność świdwińską w klasyczne bambuko oraz drwią z prawa i demokracji. Obecna ekipa rządząca może już w tej chwili mówić wyłącznie o sukcesie na miarę kompromitacji. Toleruje to rada miasta, toleruje to rada konsultacyjna, toleruje to część urzędników, toleruje to w jakimś sensie oraz zakresie Dziekan i Proboszcz w jednej osobie  rezydujący vis a vis ratusza. Pada pytanie: dokąd oni wszyscy zmierzają, dokąd nas prowadzą, czego uczą kolejne pokolenia, z czego mamy a z czego nie powinniśmy się spowiadać?