Lingwistyczne zdolności burmistrza

Dzięki uprzejmości przychylnych nam osób, dotarliśmy do pracy, której stronę tytułową zamieszczamy poniżej. Pozyskanie według nas tak cennego opracowania, zobowiązywało do szczegółowego zapoznania się z treścią. Czemu według nas „cennego”? Po pierwsze autor pracy buduje zdania świadczące o jego talencie lingwistycznym. Po drugie jest dowodem, że burmistrz Jan Owsiak pisząc tę pracę, w pełni poznał mechanizmy funkcjonowania samorządu. Fakt, że na przykładzie powiatu, lecz to drobny niuans.

Nasz burmistrz na str. 5 napisał:

„W myśl Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego „samorząd terytorialny oznacza prawo i zdolność społeczności lokalnych, w granicach określonych prawem, do kierowania i zarządzania zasadniczą częścią spraw publicznych na ich własną odpowiedzialność  i w interesie ich mieszkańców”.

Składnie i ładnie. Idea piękna, choć koniecznie wymaga odważnej konfrontacji z rzeczywistością.

Na str. 50-51 nasz burmistrz (lingwista!) bardzo precyzyjnie opisał, jak powinna wyglądać kontrola samorządu:

„Jednym z elementów takiego systemu jest kontrola Rady powiatu nad działalnością Zarządu powiatu a co za tym idzie działaniami starosty. Rada powiatu kontroluje działalność zarządu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych biorąc pod uwagę kryteria: zgodności z prawem, celowości, rzetelności i gospodarności. W tym celu powołuje komisję rewizyjną, która jest podstawowym narzędziem kontroli Rady. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady oraz radnych będących członkami zarządu. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu powiatu i występuje z wnioskiem do rady powiatu w sprawie udzielenia lub nie udzielenia absolutorium zarządowi. Wniosek w tej sprawie podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową. Komisja rewizyjna wykonuje również inne zadania w zakresie kontroli, zlecane przez radę powiatu”.

oraz na str. 52 ujął trafnie:

„Dla lepszej kontroli podległych jednostek organizacyjnych rada powiatu może w drodze uchwały powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje, określając przedmiot ich działania oraz skład osobowy”.

oraz na str. 53 także celny opis:

„Istnieje również w zależności od potrzeb możliwość tworzenia komisji doraźnych. Zakres ich działania, kompetencje oraz skład osobowy określany jest przez radę powiatu każdorazowo w uchwale o powołaniu takowej komisji”.

Trzy powyższe fragmenty są warte zacytowania przewodniczącemu rady Henrykowi Klamanowi, bo mają one takież samo odniesienie do pracy zespołu, którym w pocie czoła kieruje w samorządzie  miejskim. Mają one, lub powinny mieć szczególnie w tym okresie znaczenie, kiedy nasz samorząd napotkał na poważne problemy, które powinny być w sposób demokratyczny rozpatrzone. Dotyczy to m.in. publikacji w „Głosie Koszalińskim” artykułu w sprawie energii elektrycznej, wyników kontroli zewnętrznych, polityki finansowej i personalnej, kunktatorstwu, działań prokorupcyjnych, kwestii dotyczących perturbacji związanych z wykonaną przed dwoma laty inwestycją na zamku, co na dniach może mieć swój finał w prokuraturze, lub sądzie. Przynajmniej z nieoficjalnych doniesień tak wynika. Oczywiście spraw, z którymi ostatnio boryka się nasz zapracowany samorząd jest znacznie więcej.

Kolejny z cytatów, ze str. 55, pokazuje, jak nasz burmistrz kompleksowo ujął – w niesamowicie rozbudowanym zdaniu, którego cytujemy tylko część – korzyści płynące z istnienia samorządu:

„Zgodnie z założeniami reformy administracji publicznej z 1998 roku, nowa struktura organów administracji publicznej miała na celu zdecentralizowanie administracji rządowej, dostosowanie systemu administracji publicznej do wymagań stawianych przez Unię Europejską, zapewnienie organom samorządu terytorialnego realnej możliwości wykonywania postawionych przed nim zadań, upodmiotowienie społeczności lokalnych(…)”.

Skonfrontuj czytelniku, jak wygląda „upodmiotowienie społeczności lokalnej” w naszym kochanym Świdwinie. Szczególnie podczas dwóch ostatnich sesji mieliśmy tego przykłady.

Na koniec cofnijmy się do str. 4 omawianej pracy, autorstwa burmistrza Jana Owsiaka, gdzie w dwóch(!) zdaniach ujął, ile musiał wykorzystać dokumentów, literatury, aby powstała praca:

„Przy opracowaniu powyższych zagadnień wykorzystałem akty normatywne prawa polskiego i międzynarodowego, w tym Europejską Kartę Samorządu Terytorialnego, ustawy, rozporządzenia i zarządzenia poszczególnych ministrów w zakresie dotyczącym samorządu terytorialnego a w szczególności powiatu i starosty, statut i regulamin organizacyjny powiatu koszalińskiego. Wykorzystałem również literaturę z zakresu prawa administracyjnego, konstytucyjnego, materialnego i proceduralnego obejmującą powyższe zagadnienia oraz materiały szkoleniowe wydane przez kancelarię Prezesa Rady Ministrów. Podstawowym źródłem prawa wykorzystanym w niniejszej pracy jest Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym regulująca najważniejsze zagadnienia funkcjonowania samorządu powiatowego i nadająca dalsze kompetencje do tworzenia aktów wykonawczych oraz tworzenia innych aktów normatywnych regulujących funkcjonowanie powiatu”.

Rzeczywiście, na pewno lingwista. Kiedy się to czyta, nachodzi człowieka myśl, jak wiele pracy nasz burmistrz musiał włożyć, aby napisać takie cacko. Pewnie pochłonęło to nie tylko dużo czasu, ale i sporo pieniędzy? Bo przecież czas to pieniądz!

Członkowie naszego zespołu zazdroszczą zdolności pisarskich panu Owsiakowi. Twierdzą, że tak umiejętne budowanie zdań, bardzo złożonych, a jednocześnie płynnych i łatwych w odbiorze, predestynuje naszego burmistrza do roli błyskotliwego dziennikarza. Warto spróbować „ojcze całego miasta”. Pan dobrze wie, że od przybytku głowa nie boli.