Między młotem a kowadłem

Zanim oficjalnie PKW ogłosi wybory i rozpocznie się kolejna gonitwa po władzę, jak zawsze w roku wyborczym walka potencjalnych kandydatów zaczyna się znacznie wcześniej. Nieoficjalne przymiarki powodują reakcje i kontrreakcje. Wiele z tych zabiegów dzieje się zakulisowo, ale część z nich wyłazi na światło dzienne. Wypływ informacji w części jest kontrolowany, aby zbadać nastroje społeczne, lecz część z nich dociera do opinii publicznej wbrew obranej strategii tworzących się w kuluarach sztabów wyborczych.

Jeśli chodzi o kluczowe stanowiska w powiecie, a mam tu na myśli funkcje starosty oraz burmistrzów Połczyna i Świdwina (z pełnym szacunkiem dla wójtów gmin), to piastujący je obecnie nie mogą z różnych powodów czuć się komfortowo. Z oceny sytuacji, dla nikogo nie jest tajemnicą, że w najtrudniejszym położeniu jest starosta Mirosław Majka. Z racji pełnionej funkcji politycznej posiada podwójny dyskomfort. A w świetle zapędów i planów swojego zwierzchnika politycznego w osobie posła Stanisława Wziątka, znalazł się w sytuacji nie do pozazdroszczenia. Poseł ponoć przywołał sztuczne argumenty, podobno nigdzie nie zapisaną umowę o symetrii, która rzekomo wskazuje, iż po dwóch kadencjach nadszedł czas na starostę z Połczyna. Takie pojmowanie rzeczy śmieszy i jest zaprzeczeniem demokracji. Jeśli prawdą jest, że na to stanowisko w nadchodzącej kadencji namaszczono burmistrz Barbarę Nowak, tym bardziej gwałci się idee demokracji, a jednocześnie obraża wyborcę i mający być wybrany przez niego samorząd, który starostę wybierze. Połczyn i jego decydenci wiecznie bawią się w jakieś układanki na wyrost, co świadczy o ich megalomanii i braku oceny rzeczywistości.

Takie stawianie sprawy powoduje, że nie tylko starosta Majka, ale również burmistrz Nowak nie może się czuć komfortowo. Założenie z góry, że Barbara Nowak ma lub powinna być starostą w następnej kadencji w jakimś sensie kompromituje tę ideę. Ponadto w ślad za tym wymusza się na potencjalnej kandydatce pewne działania, co nieuchronnie musi zderzyć strony i rodzić konflikty. Głównym z nich jest zapewne postrzeganie szpitala i próba wykorzystania jego problemów do walki politycznej, której konsekwencje spadają bezpośrednio na tych, którzy tej walki nie prowadzą. Konflikt społeczny z powodu pomysłu na zmianę starosty się poszerza, albowiem namaszcza się w poszczególnych środowiskach następcę na funkcję burmistrza Połczyna. W tym przypadku również ktoś nierozważnie próbuje oszukać demokrację. Jeśli okaże się rzeczywiście, iż ojcem tych wszystkich planów jest poseł Wziątek, to może budzić rozczarowanie, gdyż zawsze sądziłem, że posła stać na bardziej intelektualne wyżyny i bardziej profesjonalne rozwiązania. To co obecnie się dzieje, raczej świadczy o braku odpowiedzialności, tworzy niepotrzebne zwykłemu zjadaczowi chleba podziały,  ponownie potencjalny wyborca zamieniany jest w instrument i żadna w tym strategia na przyszłość powiatu. Źle się dzieje, jeśli przyszłość mieszkańców próbuje się oprzeć na zaspokojeniu ambicji wąskiego grona decydentów.

Z tych, ale i innych powodów komfortu nie ma burmistrz Jan Owsiak. Skupiająca się na nim fala w dużej części uzasadnionej krytyki, odbiera obecnemu burmistrzowi Świdwina atuty, którymi sięgnął po władzę w minionych wyborach. Obserwując nastroje społeczne, odnosi się wrażenie, że burmistrz Owsiak z miesiąca na miesiąc traci poparcie, topnieje jego dotychczasowe zaplecze. Dużo świadczy o tym, że to poparcie nadal może maleć, z racji braku zdecydowanego odniesienia się burmistrza do wysuwanych zarzutów. Jan Owsiak sprawia wrażenie, jakby nadal czuł się mocno w siodle i jego reakcja na falę krytyki jest odwrotna do oczekiwań mieszkańców. Jako urzędujący burmistrz ma przewagę nad potencjalnymi kontrkandydatami. Oczywiście do czasu, kiedy nie wyrośnie na jego drodze mocny przeciwnik. Dyskomfort burmistrza Owsiaka być może jeszcze bardziej narasta, gdyż w różnych środowiskach zaczyna padać nazwisko starosty Mirosława Majki, jako ewentualnego kontrkandydata na fotel burmistrza Świdwina. Pan Owsiak doskonale sobie zdaje sprawę, że jeśli nie wystartuje w wyborach pan Mirosław Majka, ma wielką szansę zostać burmistrzem na kolejną kadencję. W przeciwnym razie na pewno nie będzie to takie proste.

Kiedy dokona się analizy obecnej sytuacji, okazuje się, że cała wymieniona wyżej trójka znajduje się w sytuacji mało komfortowej. Z tym, że starosta Mirosław Majka znajduje się dodatkowo między młotem a kowadłem. Czy aby nie powinien w takiej sytuacji szukać rozwiązania poprzez rozważenie porzucenia barw politycznych, które nie po raz pierwszy próbują z niego zrobić idiotę i kozła ofiarnego? Czy aby nie byłoby to tą właściwą receptą do zrealizowania swojego pomysłu na uratowanie szpitala, i w konsekwencji rozwiązania swoich wyborczych dylematów? Nie można również wykluczyć, że takie rozwiązanie uchroniłoby ewentualny powrót powiatu do czasów niemile przez większość wspominanych. Oczywiście wszystko leży w rękach wyborców. Czemu im nie pomóc wykładając karty na stół, jak na prawdziwą demokrację przystało?