Niesamowite, „partyzant” w TVP?

Kronika wyemitowana na antenie TVP Szczecin w dniu 3 lutego br. o godz.. 18:30 pokazuje przykład budzący poważne obawy, że Polska nie jest krajem do końca wolnym. Forma, jaką przyjęto dla wypowiedzi jednego z uczestników programu, stosowana jest w przypadkach, kiedy w telewizji mają się wypowiedzieć np. osoby czujące zagrożenie i proszą o anonimowość, lub m.in. agenci, czy przestępcy, którzy zastrzegają swój wizerunek. Dodatkowo dla bezpieczeństwa dokonuje się modulacji ich głosu. W opisanym przypadku dokonano jeszcze dodatkowych zabezpieczeń, aby mówcę ukryć – kamera dokonała silnego zbliżenia i pokazała jedynie jego pulchne dłonie, mankiety kurtki i kawałek sweterka (robionego być może na peerelowskich drutach, czego wykluczyć nie można). Kim jest ukryta przez TVP Szczecin osoba, że trzeba było zastosować aż tak skomplikowany łańcuszek zabezpieczeń, czego się obawia?

Wspomnieliśmy o obawach, że Polska nie jest do końca krajem wolnym, lecz mimo wszystko zdecydowaliśmy się na ryzyko i umownie nazwaliśmy ukrytego „bohatera” imieniem: „partyzant”. Również dlatego, że w swojej wypowiedzi używa słów „niebezpieczne”, „zasłona dymna”, „uspokojenie nastrojów społecznych”. To wszystko bardzo groźnie brzmi.

Dla młodszych czytelników przypomnimy z hasła, kto to jest w ogóle partyzant. Jest to bojownik wchodzących w skład nieregularnych oddziałów, prowadzący walki oraz działania dywersyjne na terenach przejętych przez stronę przeciwną, bądź zwalczający podstępnie legalnie wybrane kierownictwo. To tak w wolnym, delikatnym, tłumaczeniu.

Wiele osób, które znają historię połczyńskiego szpitala być może rozpoznało „partyzanta”. Nam jednak prawo nie zezwala, aby z imienia i nazwiska publicznie domyślać się kto zacz ewentualnie z tymi pulchnymi rączkami, skrupulatnie zakrywający paznokietki. Zaprzyjaźniony z naszym zespołem lekarz, który zajmuje się także anatomią plastyczną, po obejrzeniu „partyzanta” w TVP stwierdził bez cienia wątpliwości, iż jest to osoba o bardzo niskim wzroście. Wierzymy lekarzowi, bo kompetentny człowiek jest z niego. Poniżej przedstawiamy materiał dowodowo-porównawczy, aby nie zarzucono nam, że jesteśmy nieodpowiedzialnymi pismakami i robimy jakąś „zasłonę dymną”.

https://vimeo.com/86076167

(wykorzystano fragmenty kroniki TVP Szczecin z dn. 3.02.2014 r.)

Jako, że nie wiemy, kto to jest „partyzant” niewiele możemy o nim powiedzieć. Jednak sięgając historią wstecz przypomniała nam się osoba o podobnym wzroście i głosie (pewnie zwykły zbieg okoliczności), która systematycznie dołowała tę placówkę i robiła z towarzystwem wzajemnej adoracji niespotykaną w dziejach powiatu zasłonę dymną, aby ukryć swoje nieudacznictwo, by ostatecznie zostawić następcom jeden wielki bajzel i wielkie długi. Oczywiście w żadnym przypadku nie twierdzimy, że to ta sama osoba. Absolutnie. Analogia nasunęła się przypadkowo, kiedy obejrzeliśmy telewizyjny materiał. Nic więcej. Przy okazji warto jednak zaznaczyć, że „tamta” osoba, ówcześnie, była z towarzystwem wzajemnej adoracji u władzy od „dołu do góry” i miała za nic nastroje społeczne, nawet nie starała się ich uspakajać. Ale do wyborów wykorzystywała i owszem. Praktycznie jednym pstryknięciem mogła ze szpitala połczyńskiego zrobić cacko. Mieli premiera, posłów, wojewodę, starostę i burmistrza. Czemu tego nie zrobili? Zagadka? Rebus? Nieeeeeeeeee, po prostu próbują wrócić do gry! Nie tylko szpital im się marzy, ale i powiat!

„Partyzant” z pulchnymi rączkami próbował coś powiedzieć, a raczej mruczał; może warto jego zapytać, może na temat historii współczesnej szpitala coś wie? Tylko jak zapytać, skoro oprócz pulchnych rąk, zmodulowanego głosu, mankietów, sweterka i wzrostu nic więcej o nim nie wiemy?! On musi coś wiedzieć, jeśli mówi tajemniczo o „zasłonie dymnej” i „łagodzeniu nastrojów społecznych”; może warto go odnaleźć.

Kiedy w skupieniu słuchałem podczas ostatniej powiatowej sesji wystąpienia Burmistrz Połczyna –Zdroju, Barbary Nowak, która coś chciała powiedzieć o ratowaniu szpitala i brzydko poddawała w wątpliwość kompetencje zarządu powiatu, wypadało podpowiedzieć obecnym na sesji pracownikom szpitala, aby zapytali panią burmistrz krótko i wprost: gdzie pani wtedy była, jak szpital za poprzedniej władzy z miesiąca na miesiąc ulegał degradacji? No gdzie? Gdzie była ta reszta, co zachłysnęła się władzą? No gdzie?

A tak już abstrahując od powyższego, nasz zespół zauważył, że w tym roku wiosna nadchodzi dużo szybciej, wróble już zaczęły ćwierkać. Trzeba przyznać, iż ten dźwięk zalatuje fałszem. Czemu się nie dziwimy, bo wróble w trelach nie są mocne, nawet im to nie wychodzi kiedy słońce pięknie świeci. Ale rwą się, że och i ach, żeby z dziobków pazernych skorzystać. Spokojnie, dopiero początek lutego mamy.