Nie ma się więc co dziwić, że ludzie pokroju Jana Owsiaka chichocą kolejną kadencję...

Słynne słowa „władza się wyżywi” Jerzego Urbana padły w czasach minionych. Ich wydźwięk nosił znamiona okrucieństwa, bowiem w tym samym czasie półki sklepowe świeciły pustkami, podobnie kieszenie zwykłego zjadacza chleba. Przyszły nowe czasy, lecz mamy na co dzień masę dowodów, że władza się nie zmieniła w poglądzie na dbanie o własne kieszenie. Dowodem jest na to choćby gospodarka finansowa naszego miasta, a klasycznym przykładem konstrukcja budżetu na 2015 rok i jego poszczególne składniki.

W uchwale nr III/9/14 Rady Miasta Świdwin z dnia 29 grudnia 2014 r. w sprawie uchwalenia zmiany wieloletniej prognozy finansowej, możemy przeczytać, że wydatki w 2015 roku wyniosą 52.104.055,00 zł i wzrosną o 348.288,00 zł. Z tego wydatki bieżące wyniosą 44.041.094, zł, a wydatki majątkowe 8.062.961,00 zł. Niby nic nadzwyczajnego, proste rachunki. Ale tylko pozornie, bowiem z tego dokumentu dowiadujemy się kilku innych rzeczy, jeśli dokonamy prostej analizy. Z tych obliczeń wynika, że z wydatków bieżących na płace i związane z funkcjonowaniem jst zostanie wydatkowane aż 53%, a na opiekę społeczną 26% z ogółu tej kwoty. Natomiast z całości budżetu wydamy ok. 10% na inwestycje.

Powtórzmy: z wydatków bieżących wyda się aż 53% na płace i funkcjonowanie jst. W kwestii płac, analizowany dokument zawiera osobliwy zapis, mówiący wprost, że „wydatki bieżące na wynagrodzenia i składki od nich naliczane uległy zwiększeniu, pomimo zamrożenia wynagrodzeń w 2015 roku”. O jakim więc zamrożeniu mówi twórca budżetu, skoro np. burmistrzowi podniesiono płacę?

Na inwestycje wydamy ok. 10% ogółu budżetu, ale to też pozornie, gdyż większość tych pieniędzy wypłynie z zewnątrz, konkretnie na drogi. Okazuje się więc, że miasto jest biedne, bo ze swojego budżetu na 2015 r. wypracuje znikomą kwotę na inwestycje, praktycznie marne grosze. Jeszcze gorzej w sprawie inwestycji będzie w przyszłym roku i w kilku następnych. A wszystko jest wynikiem kiepskiej gospodarki finansowej miasta w poprzednich latach, co wciąż – robiąc wodę z mózgu mieszkańcom – próbuje się przekuć w sukces i wmawiać, że finanse miasta są cacy.

Póki co, to cacy są finanse burmistrza, jego rodziny i jego gwardii przybocznej. Pozostałym, mieszkańcom, kolejny rok z rzędu proponuje się MOPS, czym obciąża się ponad miarę budżet od dłuższego czasu. Mieszkańcom nie proponuje się nic poza tym, nie ma żadnego programu, czy form wsparcia pozwalających tworzyć miejsca pracy. Wręcz przeciwnie, tak się kształtuje relacje z firmami zatrudniającymi ludzi, aby miejsc pracy jeszcze ubywało. Władza nie ma nawet odwagi, aby oficjalnie rozwiązać twór pn. „Rada Konsultacyjna przy Burmistrzu”, a tkwiący w tym tworze przedsiębiorcy nie mają za grosz honoru, by z niej zrezygnować. W związku z tym nie ufa się jednym ani drugim. Na dodatek patrząc na sądowe spory wiarygodność spada do zera. Ostatecznie mamy do czynienia z pozorami, zapisami na papierze i powyborczymi fanaberiami, których skutki odbiją się wyłącznie na zwykłych zjadaczach chleba. Władza się więc żywi w najlepsze, do oporu, w tym kryzysie przedsiębiorcy duzi i mali idą na przetrwanie, a Bogu ducha winny mieszkaniec dostaje kopa za kopem. Nie ma się więc co dziwić, że ludzie pokroju Jana Owsiaka chichocą kolejną kadencję. Nasz włodarz bowiem i jego koledzy dostają miesiąc w miesiąc porządną pajdę z publicznych pieniędzy, a w tym samym czasie tysiące stoi po ochłap w opiece. Władza się wyżywi…