Spojrzenie z dystansu

W ostatnich dniach na tapecie temat odwołania zastępcy wójta gminy Świdwin. Na tyle jestem zorientowany, jako obserwator z dystansu oczywiście, że nie rozumiem czemu ta sprawa jest rozpatrywana w kategoriach sensacji, czy też przez niektórych skandalu. Przez nie znających sytuacji w gminie Świdwin nie powinna być rozpatrywana w ogóle, przez domorosłych lokalnych wieszczy wiecznie niedowartościowanych – być może, lecz nie na zasadzie właśnie skandalu i sensacji. I żeby nie ta mało odpowiedzialna wrzawa, rozpatrywanie tego epizodu nie miałoby sensu.

Zacznę może od krótkiego określenia obowiązków, jakie spoczywają na osobie pełniącej funkcję zastępcy wójta. Wbrew pozorom, jest to stanowisko bardzo odpowiedzialne, a już szczególnie w dobie słabej koniunktury i zadań jakie scedowano na samorządy. Odpowiedzialność, zakres i ilość spraw spoczywających bezpośrednio na wójcie obarczają jego zastępcę masą zadań. Zarówno w zakresie czuwania nad wszelkimi pracami w terenie, jak i w obszarze wielu zadań administracyjnych. Oznacza to, że osoba wyrażająca zgodę na objęcie funkcji zastępcy wójta musi mieć świadomość skali zadań, ale także umieć udzielić sobie odpowiedzi, czy jest merytorycznie przygotowana, aby tym zadaniom podołać. Na pewno przyjęcie tego stanowiska nie może się odbyć na zasadzie skonsumowania „fantu” wyborczego. W zamian trzeba z siebie dać!

Ale to nie wszystko. To dopiero początek. Spiętrzenie zadań spoczywających na zastępcy wymaga mobilności i znajomości szerokiego spektrum zagadnień. Ten samorządowy kierat wymaga od wójta i jego zastępcy uzupełniania się, pełnego zrozumienia odpowiedzialności, kompatybilności tzw. w przód i wstecz, z określonymi zasadami współistnienia. Poza tym dobry zastępca powinien w pełni rozumieć, że jest zastępcą a kierunki wyznacza szef. Tylko spełnienie tych wszystkich warunków jednocześnie, gwarantuje harmonijną współpracę osób pełniących tak ważne funkcje.

Doskonale rozumiem, że podjęcie decyzji o odwołaniu zastępcy w połowie kadencji nie jest dla wójta czymś łatwym, następującym z dnia na dzień, ad hoc. Taka decyzja niewątpliwie rodzi się w znacznym przedziale czasowym i składa się na nią wiele czynników. Na pewno nie była to decyzja pochopna, nawet w świetle kampanii wyborczej, która będzie miała miejsce w przyszłym roku. Wójt zapewne wkalkulował ryzyko takiej trudnej decyzji. Patrząc z dystansu na to konkretnie zdarzenie w gminie Świdwin, odnoszę wrażenie (podparte pewną wiedzę), że zaistniał cały ciąg zdarzeń, które zmusiły wójta do podjęcia takiej a nie innej decyzji – pomimo mogących wobec niego zaistnieć niekorzystnych konsekwencji osobistych oraz w relacji ze społecznością gminną. Oparcie na konkretnych przesłankach uzasadnienia zwolnienia zastępcy tę „niekorzyść” każe traktować jako doraźną. W dalszej perspektywie zawsze przełoży się na pozytywny społeczny odbiór. Czas biegnie, co wczoraj to historia. W takiej sytuacji to wójt musi teraz spełnić warunki, aby cały obecny i późniejszy wydźwięk przełożył się na pozytywy. Po pierwsze, aby nie być posądzonym o niskie pobudki, nie może w miejsce zwolnionego wprowadzić nowej osoby. Bowiem, nawet gdyby ta osoba była nad wyraz kompetentna, wójt i tak zostałby posądzony o kolesiostwo. Po drugie, z chwilą zwolnienia zastępcy przyjął na siebie dodatkowy bagaż i gross zadań, z których w dwójnasób musi się wywiązać. Będzie to wymagało pewnego przeorganizowania. Po trzecie musi jasno określić społeczności lokalnej, na co spożytkuje niemałe oszczędności z tytułu nie obsadzenia do końca kadencji stołka zastępcy. Na ile znam wójta gminy Świdwin - przede wszystkim jego pracowitość i odpowiedzialność wobec mieszkańców - noszę w sobie przekonanie, że jest w stanie spełnić te wszystkie warunki.

Natomiast larum garstki przeciwników wójta i zwolenników odwołanego zastępcy, włącznie z zapowiedzią porażki Pana Pawelca w przyszłorocznych wyborach radzę między bajki włożyć. Wszystkie wcześniejsze wybory pokazały, że jest to mało kompetentne towarzystwo, które dużo ryczy, ale mleka niestety dać nie potrafi. Chcieć, drodzy krzykacze, to stanowczo za mało! Wciąż nie rozumieją, że nie cwaniactwo, lecz jedynie troska z ekonomicznego i społecznego punktu widzenia jest w stanie uratować tę gminę. Sądzę, że wiedział o tym doskonale śp. B. Laufer, jestem przekonany, że wie o tym doskonale Pan Z. Pawelec.