Skarbnik studzi radnych zamiast siebie i burmistrza

Problemy finansowe miasta od dłuższego czasu zapowiadali na posiedzeniach komisji połączonych burmistrz i skarbnik. Skarbnik jednak robiła to częściej, wplatając w swoje wypowiedzi wątek, który za każdym razem niesie w tle jakby pretensje i wyrzuty, że ktoś temu musi być winien lecz na pewno nie burmistrz i skarbnik. Kto konkretnie ponosi winę za zadłużenie nikt nie mówi. Obawiam się, że niedługo zostanie nazwany „kozioł ofiarny” – okażą się nim mieszkańcy, gdyż wciąż „chcą i chcą”. Prawda natomiast jest bardzo łatwa do wychwycenia. Niniejszy artykuł ma przybliżyć mieszkańcom jak kształtują się na przestrzeni lat wydatki w kluczowych dziedzinach oraz jak windowano zadłużenie (marnie walcząc o środki zewnętrzne), aby zaspokoić marzenie rządzących o sukcesie, który w chwili obecnej okazał się klęską, za którą mieszkańcy sowicie zabulą ze swoich kieszeni.

Podczas ostatniego posiedzenia komisji połączonych wyraźnie powiało wyborami. Raptem radni zaczęli domagać się remontów ulic ze swoich okręgów. Zaczęto walczyć o remont takich ulic, jak: Nowa, Parkowa, Różana, Mickiewicza. Chociaż o tę pierwszą z wymienionych bardziej walczą mieszkańcy, kierując wniosek do rady. Oczywiście radni o konieczności remontu tych ulic wspominali też wcześniej, ale jakoś tak bez żadnej determinacji. Główny burmistrz na posiedzeniu był nieobecny, urząd reprezentowali wice i skarbnik. Marzenia radnych bardzo szybko rozwiała skarbnik. Radnych, którzy odzyskali mowę na rok przed wyborami bardzo szybko ostudziła taką oto wypowiedzią:

Skarbnik podczas posiedzenia komisji we wcześniejszych terminach, m.in. w dniu 21 listopada 2012 r., wspominała o trudnej sytuacji, problemie zamknięcia budżetu na 2013 r., nadmieniała, że jak tak dalej będzie to zaczniemy obcinać pieniądze na kulturę, oświatę itd. Nic natomiast nie powiedziała np. o konieczności redukcji płacy burmistrza i innych osób najwyżej uposażonych, zmniejszeniu diet radnych itp. aby solidaryzować się mieszkańcami, którzy niosą główny ciężar utrzymania miasta i spłaty zadłużenia. A zadłużenie rosło tak:

Poziom zadłużenia miasta w latach 2007 - 2013

Jak widać na wykresie, obecnym zadłużeniem miasta nie da się obciążyć poprzedników. Linią przerywaną pokazano przypuszczalny wzrost zadłużenia w 2013 roku. Wejście w obligacje to niewielki ratunek przy zobowiązaniach i potrzebach oraz konieczności pokrycia deficytu budżetowego jeszcze w tym roku. Jest to po prostu bardzo nieudolna próba ominięcia zagrożeń sugerowanych przez RIO, które postawiło znak stop dla kredytów dla naszego miasta. Nie oszukujmy się, w latach późniejszych dojdzie do spłaty obligacji, co jest równowartością prognozowanego zadłużenia. Nikt głośno nie mówi, że problem spada bezpośrednio na mieszkańców. Portfel każdego z nas z roku na rok był obciążany „twórczością” burmistrza i radnych. W przeliczeniu na jednego mieszkańca tak się to kształtuje:

Zadłużenie miasta w latach 2007 – 2013 na jednego mieszkańca

Obciążenie mieszkańców w podanym okresie zaczęło rosnąć w zastraszającym tempie. Chęć osiągnięcia sukcesu obecnej władzy była niewspółmierna do możliwości oraz zdolności pozyskiwania środków zewnętrznych na realizację inwestycji. Każdy wie, że krawiec kraje jak mu materiału staje, tymczasem nasza władza swoim wirtualnym sukcesem drastycznie obciążyła budżety każdego mieszkańca. Nie kto inny, a właśnie mieszkańcy zapłacą ze swoich budżetów domowych za marzenia o sławie burmistrza i radnych. Praktycznie budżet miasta zarżnięto na lata, co znacznie wstrzyma możliwości inwestycyjne miasta w kolejnych latach. Już spadły one w 2013 roku o ok. 72% w odniesieniu do trzech ostatnich lat. Poniższy wykres pokazuje, że nasza władza wykazała się niesamowitą niegospodarnością. Pieniądze wydatkowano jakby bez świadomości późniejszych konsekwencji i braku troski o budżety domowe mieszkańców.

Kluczowe wydatki w latach 2008 – 2013 w stosunku do zadłużenia

Wciąż wzrastają wydatki na MOPS, co świadczy o braku szukania alternatywy i rozwiązań dla trudnej sytuacji mieszkańców nisko uposażonych oraz bezrobotnych. Jest żadnym rozwiązaniem dla tych grup społecznych pompowanie pieniędzy w opiekę społeczną, gdyż to niczego nie rozwiązuje, a powiększa zapaść. Sytuacja w kraju nie może być żadnym tego wytłumaczeniem. Brak jakiejkolwiek polityki społecznej, która wypracowałaby formy współpracy władz z sektorem prywatnym zatrudniającym ponad 60% pracujących mieszkańców prowadzi donikąd i pogłębiania trudnej sytuacji rodzin w mieście. Proszę zwrócić uwagę, jak wzrastały systematycznie wydatki na MOPS. Jednocześnie w tym samym okresie rosły płace ogółem finansowane z budżetu miasta. Utrzymanie Urzędu Miasta w podanym okresie wzrosło o 76%, co jest swojego rodzaju kuriozum. Czerwone słupki na wykresie pokazują, że miasto nie było wydolne do opłacania tych szalonych wydatków pozainwestycyjnych, opartych na bezprzykładnej konsumpcji, co skutkowało regularnym wzrostem zadłużenia miasta, a więc w konsekwencji mieszkańców. Obsługa długu publicznego w podanych wyżej latach wzrosła o 784%. Zadłużenie niewspółmiernie wzrastało w odniesieniu do realizacji inwestycji. Nie można powiedzieć, że nic nie robiono. Ależ robiono, lecz ostateczny koszt całości wydatkowania pieniędzy na przestrzeni podanych lat świadczy o życiu ponad stan i braku odpowiedzialności władzy, która zupełnie nie myślała i nie myśli o jutrze. Niekompetentna władza porusza się po najmniejszej linii oporu, czyli zaczęła łatać dziury budżetowe kredytami i szalonym wzrostem opłat i podatków, co m.in. skutkuje coraz większą ich nieściągalnością. Ile bowiem ludzie mogą wytrzymać obciążenia wysokimi daninami. Nie ma żadnych podstaw, aby mówić o tym, że mamy dobre władze i jako miasto odnosimy sukcesy. Jest to przekłamaniem i nie ma żadnego odzwierciedlenia w rzeczywistości. Mamy władzę lichą, niegospodarną, populistyczną w swej promocji, nieudolną i szukającą łatwego poklasku a wszystko to na koszt mieszkańców.

Władza w ogóle nie myśli o przyszłości miasta i jego mieszkańców. Władza jest indolentna, bez wizji i troski o mieszkańców. Zachowuje postawę egoistyczną, jest zapatrzona w siebie i nie wiedzieć czemu stwarza wrażenie, jakby nie było ważne i nie miało znaczenia co będzie po ich odejściu. Nie zastanawia się, kto będzie spłacał długi ich radosnej twórczości. Proszę popatrzeć na poniższy wykres, który jednoznacznie świadczy o zupełnym braku wyobraźni obecnie nami rządzących.

Przekrój ludności w wybranych obszarach społecznych w latach 2007 – 2012

Zakres grupy ludności potrzebującej pomocy społecznej nieznacznie wzrasta (eksplodował nagle i doraźnie w roku 2010, o czym pisaliśmy w ubr.) i wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie. Władza nie prowadzi żadnych rozmów z sektorem prywatnym, aby zapobiec jakoś temu zjawisku. Władza płaci i nic poza tym. Budzi niepokój ciągły wzrost osób w wieku poprodukcyjnym, a jednocześnie malejący w grupie przedprodukcyjnej. Natomiast zdecydowanie z roku na rok przybywa osób w wieku powyżej 60 lat i więcej. Kto więc zdaniem burmistrza i radnych będzie pracował w przyszłości na spłatę zaciągniętych przez miasto zobowiązań? Finanse miasta zostały zarżnięte, a przedstawiciele obecnej władzy w czasie najważniejszego okresu dla miasta, czyli tzw. „być albo nie być” będą siedzieli bezpiecznie w domu pobierając każdego miesiąca pokaźne emerytury. Znając ich zadufanie i narcyzm, można przewidzieć, że każdej spotkanej osobie na ulicy będą wciskać banały typu: „my to rządziliśmy, a teraz nie potrafią”. Bezczelnie będą omijać temat, z czyjej przyczyny brakuje na to i na tamto. Ten ich marsz po świetlaną przyszłość, osobistą przyszłość opłacają karnie ze swoich portfeli wszyscy mieszkańcy. Nie na tym ma polegać demokracja i samorządność. Nie można budować samorządności bez braku kontroli nad poczynaniami władz. A takiej kontroli póki co w Świdwinie nie ma.