Szkło ze śmiechu kiedyś pęknie

Jeśli serwuje się coś takiego widzowi, nie można mieć do nas – autorów bloga – pretensji, że tak często zajmujemy się osobą burmistrza, czy samorządu w każdym pojęciu. Przedstawiona na antenie regatv audycja pt. „Rozmowy z kasztelanem odc. 1 – Jan Owsiak” z wielu powodów jest kompromitacją osób, które wzięły w niej udział, ale i właściciela tej lokalnej telewizji. Czegoś takiego dawno nie oglądałem, może nawet nigdy. Te trzydziestotrzyminutowe wazeliniarstwo i głaskanie naiwnością do bólu obejrzałem kilkukrotnie. Nie z braku zrozumienia, czy szukania niuansów, ale ze zdziwienia, że coś takiego odważono się pokazać mieszkańcom naszego miasta. Przyznam również, że w żadnym momencie nie było mi do śmiechu, mimo, że ten spektakl zakwalifikowałbym do unikalnego kiczu z gatunku tragikomedii.

Twórcy tego programu oraz główni aktorzy wykazali się niespotykaną odwagą, by tego typu tandetę redakcyjną pokazać szerokiej publice. Można ten program traktować wręcz, jako obrazę widza, z którego pytający i pytany robią intelektualną miernotę. A przecież widz i mieszkaniec Świdwina taki nie jest. Trzeba mieć niesamowity tupet i kompletny brak wyobraźni, by przygotować „wywiad”, gdzie pytającym „redaktorem” jest podwładny pytanego. Świadczy to również o zupełnym braku szacunku do mieszkańca-widza. Farsą zaś niesamowitą jest stwierdzenie pytającego, że pytany jest „ojcem całego miasta”. W tym momencie zapewne niejeden mieszkaniec pomyślał, że wolałby być sierotą. Pominę szerszy komentarz do samych pytań i odpowiedzi, które biją prymitywną ustawką, spisaną na kartkach i wyuczoną na pamięć, w tym jedną odpowiedź pytany bezwstydnie odczytał z leżącego przed nim papieru. Odpowiedzi udzielone przez pytanego są dobrze wszystkim znanymi prawdami oraz półprawdami, nie wnoszącymi nic nowego, a są w rzeczy samej śmieszną w swej formie propagandą na miarę obalonego systemu. I to – należy koniecznie podkreślić – z tego wcześniejszego, najbardziej marnego okresu. Chwalenie się pracami, inwestycjami, które wypływają z naturalnej kolei rzeczy jedynie śmieszy. Za prezydencką pensję trzeba coś przecież robić, bez łaski. Nie ma powodów do chwalenia i szukania sukcesu, którego nie dostrzeże nawet osoba o wyostrzonym wzroku i umyśle. Nie padło nawet jedno pytanie, na które widz chętnie posłuchałby odpowiedzi. A żeby było jeszcze śmieszniej – całość okraszono niespotykaną wazeliną, pozbawioną zupełnie warsztatu i kunsztu, czego tego typu programy wymagają. Regatv jest telewizją prywatną, więc zapewne tę „Rozmowę z kasztelanem” sfinansowali podatnicy. Jeśli było inaczej, tym gorzej. W każdym z tych dwóch przypadków mamy niewątpliwie kolejny temat do publicznej dyskusji. Z góry jednak proszę, żeby regatv zaoszczędziła nam na przyszłość tego typu prowyborczych spektakli, gdyż jego twórcy chyba pomylili się z powołaniem, a na dodatek pomylili czasy. Nie wierzę bowiem, by mieszkańcy byli aż tak naiwni i nabrali się na trzydziestotrzyminutowe prymitywne „lanie wody” i niesmaczne „głaskanie się” dwóch osób sprzedających z ekranu porażający bubel.

Główny bohater „Rozmowy z kasztelanem odc.1” zawsze miał parcie na szkło. Obawiam się jednak, że jeśli to parcie będzie tak dalej wyglądało, to szkło może nie wytrzymać i ze śmiechu pęknie w niejednym świdwińskim domu. Natomiast „redaktorowi”, który zapowiada cykl tego typu programów radzę zupełnie szczerze, aby zaszył się w muzeum zamkowym i nikomu głośno, broń Boże, nie mówił że jest „redaktorem”. Bo każdy średnio inteligentny widz zawsze będzie owe słowo brał w cudzysłów, kiwając przy tym ze zdziwieniem głową. Rycerz bowiem jest rycerz i w roli redaktora wypada fatalnie, tragicznie i komediowo zarazem. Zakończę pytaniem. Co skłoniło człowieka – o niebagatelnym dorobku zawodowym, o ponad przeciętnej inteligencji, z zasłużoną emeryturą – do wyrażenia zgody na udział w tym propagandowym, okazuje się kiczowato przygotowanym przedsięwzięciu, które w znacznym stopniu dezawuuje jego dorobek? Pytam, co?

(wykorzystano kadr z programu "Rozmowy z kasztelanem odc.1." źródło: regatv.pl)