Nie ufamy posłowi Wziątkowi

Cofnijmy się na chwilę w czasie. Mamy 2001 rok, Sojusz Lewicy Demokratycznej triumfalnie prze do władzy. W październiku tego samego roku zachłyśnięty, nadęty sukcesem bierze niemal wszystko. Euforia sukcesu lawinowo schodzi na tzw. doły i bardzo szybko napina muskuły lokalnym działaczom. Pęd do władzy trafia także do powiatu świdwińskiego. Połczyn staje się zagłębiem „dziwnie utalentowanych” polityków, wspartych powiązaniami z tymi ciutkę wyżej. Właściwie wówczas rozwinął się niespotykany dotychczas łańcuszek partyjnego kolesiostwa.

Sojusz w powiecie świdwińskim obsadza wszystko, nawet etaty sprzątaczek, gdyby sparafrazować jedną z publicznych wypowiedzi ówczesnej posłanki z tegoż niesamowitego zagłębia. Zofia Wilczyńska – poseł RP, Stanisław Wziątek – wojewoda zachodniopomorski, Barbara Nowak – burmistrz Połczyna, Zdzisław Chojnacki – starosta powiatu, Krystyna Wojnicka – etatowy członek zarządu powiatu, Marek Makowski – dyrektor szpitala. Część z wymienionej grupy bez problemu miała bezpośredni kontakt o każdej porze dnia i nocy ze swoimi polityczno-partyjnymi kolegami – ministrem gospodarki, marszałkiem województwa, wojewodą, mogącym wiele szefem struktur wojewódzkich partii, szefami departamentów urzędów wojewódzkiego i marszałkowskiego, szefem NFZ. Powiedzmy prawdę – ci ludzie mogli wówczas wszystko, dosłownie wszystko! Mogli nawet zrobić śmierdzące ee na środku stołu, bez konsekwencji. Decydowali o wszystkim, nawet o pozycji symbolicznej sprzątaczki (z całym szacunkiem do przedstawicieli tego zawodu). Przede wszystkim jednak decydowali o podziale środków – mniejszych, większych, tu i tam, także na służbę zdrowia.

Dosłownie w tym samym czasie połczyński szpital staczał się systematycznie na dno, przeistaczał się w zakład pracy, którym mógł rządzić i rządził każdy decydent. Wystarczyło spełnić jeden warunek: wstać wcześniej od innego decydenta. Wszyscy z wymienionych tak bardzo chcieli pomóc, jeden przez drugiego, połczyńskiemu szpitalowi, że nie pomógł żaden. Skłamałem, pomogli – zrobić z niego bagno pod każdym względem, gnojowicę też by dostrzegł wprawny okiem. Smród ciągnie się do dzisiaj.

Kiedy teraz, te same osoby na czele z posłem Wziątkiem, podnoszą larum i chcą ponownie zabrać się za ratowanie szpitala, wypada zapytać wprost: z kogo Wy – kolekcjonerzy stanowisk, władzy i pieniędzy – chcecie zrobić głupców? Z tej szarej masy, która co cztery lata traktowana jest przez Was instrumentalnie do oddania głosów, i której co jakiś czas wciskacie swój populistyczny pogląd o bezpieczeństwie zdrowotnym? I niby za każdym razem chcecie to bezpieczeństwo zapewnić, tylko jakoś Wam to nigdy nie wychodzi! A może ten kit o magicznym lekarstwie, faktycznie o podłożu politycznym, mającym się w przyszłym roku przełożyć na walkę wyborczą chcecie sprzedać obecnemu samorządowi powiatowemu i staroście, którzy z wielkim trudem od kilku lat próbują ogarnąć to, co nafajdaliście przed laty napompowani władzą? Co w ugrupowaniu posła Wziątka robi do tej pory starosta, trudno pojąć?

Trzeba być ślepcem, by nie zauważyć, że kompletuje się na nowo ekipa żądna władzy, która miała już swoje pięć minut i kompletnie nic nie zrobiła na polu polepszenia zabezpieczenia zdrowotnego mieszkańców powiatu. Nie dość, że nic nie zrobiła, to na dodatek zrujnowała. Teraz raptem bezczelnie i naiwnie próbujecie wcisnąć społeczności pogląd, że macie złoty środek, wykorzystując po drodze do tego celu naiwnych i mało zorientowanych w tym wszystkim ludzi. Świdwinianie nie wierzą, że ten prostacki numer (zamach na władzę) Wam się uda. Ale próbujcie, mamy demokrację, macie do tego prawo.

Kiedy patrzę w przeszłość, kiedy analizuję drogę przez mękę szpitala, kiedy przyglądam się poczynaniom samorządu powiatowego – mam przekonanie, że właśnie im uda się zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne społeczności powiatu. Może to jeszcze nie gra jak dobra orkiestra, dostrzec można zagrożenia, ale wcześniej czy później zagra melodycznie.

W tych samych rozważaniach nie ufam posłowi Wziątkowi, który ponownie stara się zmontować ekipę ludzi mało wiarygodnych, którzy na własnym podwórku doprowadzili do wielkiego bajzlu, a teraz podobne kuku chcą zrobić powiatowi. Panie pośle, nikt się na te śmieszne zabiegi pana oraz pana koleżanek i kolegów nie da nabrać. Nie sposób się na to nabrać. Pan akurat, pana kolega Makowski i pana koleżanka Nowak powinniście się wstydzić i jeżeli już, to przeprosić publicznie społeczność powiatową za to, że szpital ma takie problemy. Przy okazji też powiedzieć mieszkańcom, swoim wyborcom, co zrobiliście przez ostatnie lata, żeby połczyński szpital był w lepszej kondycji? Nic nie zrobiliście i nie kłamcie, że coś zrobicie. Po prostu chcecie władzy na szczeblu powiatu, a szpital, pracownicy i jego potencjalni pacjenci – na swoje nieszczęście – mają ponownie odegrać rolę marionetek, które Was do tej władzy zaprowadzą. Jesteście nieszczerzy, podstępni, niewiarygodni a takim ludziom nie wolno zaufać. Ja wraz ze swoim zespołem nie ufam, do czego i innych dzisiaj namawiamy i dalej będziemy namawiać. Panie Wziątek, czy pan kiedykolwiek przestanie zwodzić, markować że coś jest w stanie zrobić w sprawie szpitala oraz żerować na ludziach, którzy na to nie zasłużyli?

Przed siedmioma laty, burmistrz Świdwina zamarzył zakończyć swoją karierę publiczną objęciem stanowiska starosty. Kto wie, czy teraz podobnego marzenia nie ma burmistrz Połczyna Zdroju? Nie wiem, naprawdę nie wiem. Przypominam sobie natomiast, jak marzenia skończyły się siedem lat temu. Przypominam sobie także, jak spazmatycznie zareagował na to poseł Wziątek, co miało odzwierciedlenie na okładce partyjnego pisma, które już zapomniało, że istniało. Wiem również, że historia lubi się powtarzać. Nie jestem zwolennikiem tego poglądu, ale ani ja, ani moi współpracownicy nie mamy na to wpływu.

I na koniec rada. Radni powiatowi oraz starosta nie powinni na ten polityczny rozbój (nie mający nic z prospołecznym działaniem wspólnego) biernie patrzeć, tylko ruszyć tyłki, ruszyć do swoich wyborców i nie tylko, i tłumaczyć, żeby nie dali się nabrać na fałszywych uzdrowicieli szpitala, którzy mieli już swoją szansę i w sposób godny pożałowania, na nieszczęście społeczności powiatu, tę szansę zmarnowali. Oni po prostu nie chcieli jej wykorzystać, albowiem byli zajęci swoimi partykularnymi interesami, czym ponownie kosztem mieszkańców chcą się zająć. Szpital nigdy już nie powinien stać się dojną krową fałszywych społeczników. Nie ufajcie posłowi Wziątkowi oraz jego przebierańcom, którzy są specjalistami od robienia ludziom wody z mózgu. Na pewno w tej sprawie jeszcze nieraz na blogu się odezwiemy.