„Prawda leży tam gdzie leży”

W tytule cytujemy słynną wypowiedź nieodżałowanego posła Sebastiana Karpiniuka. Do sprawy, którą opisujemy poniżej jak najbardziej pasuje, odzwierciedla rzeczy sedno. Ma bowiem odniesienie do rzeczy, których fundamentem powinna być prawda.

Inspiracją do napisania artykułu jest mail, który dzisiaj w godzinach dopołudniowych dotarł na naszą skrzynkę pocztową (na adres: ratusz.inc.blog@wp.pl), odnoszący się do wczorajszej publikacji „Głosu Koszalińskiego” pt. „Likwidacja zawieszona na rok”, którego końcowe zdania były na tyle sensacyjne, że nasz zespół zainteresowały. Autor maila, co wynika z treści, uczestniczył w opisywanym przez dziennikarkę spotkaniu i odnosi się do publikacji w „GK”, prosząc o zachowanie anonimowości. Chodzi o ten artykuł, autorstwa p. Ingi Domurat:

Dla nas sensacyjna była informacja zawarta w ostatnim zdaniu, że Starosta Świdwiński rzekomo wyraził zadowolenie z propozycji złożonej zarządowi powiatu przez MSW. Mogło być uznane za sensacyjne, kiedy się to skonfrontuje z ostatnią uchwałą, jaką samorząd powiatowy przyjął w kwestii dalszych losów szpitala, gdzie o MSW nie ma żadnej wzmianki. Zapoznajmy się z wypowiedzią autora, która dotarła do nas drogą mailową (zachowano pisownię oryginalną):

"Szanowni Państwo.

Spotkanie z załogą, które odbyło się 16.09., było planowane od dłuższego czasu. Było bardzo potrzebne i bardzo pożyteczne.

Zależało nam, aby w obecności przedstawicieli Spółki przedstawić, nazwę to ogólnie, perspektywę szpitala w Połczynie-Zdroju i wyjaśnić nurtujące załogę problemy. Wszystko w obecności przedstawicieli Zarządu Spółki Szpitale Polskie w Katowicach.

Uważam, że spotkanie było bardzo dobre. Można powiedzieć, że serc ludzkich nie zaskarbiliśmy, ale zostały wyjaśnione najbardziej gorące kwestie takie jak gwarancja zatrudnienia, jak ma w najbliższym czasie wyglądać organizacja oddziałów w szpitalu. Mam nadzieję, że na zrozumienie  przyjdzie czas wraz z planowaną modernizacją szpitala.

Odniosę się do tego co działo się na spotkaniu. Starosta przedstawił genezę działań podjętych 4. lata temu przez radę powiatu, powiedział o bieżącej sytuacji i miejscu w jakim się znajduje szpital. Pan Wojciech Olszówka, prokurent spółki, w pierwszych słowach zapewnił o terminowym rozpoczęciu remontów w szpitalu. Przedstawił i uzasadnił decyzję spółki o niewypowiadaniu kontraktów w NFZ oddziałów, które miały być likwidowane od 01.01.2014 r. Spółka ograniczając zasoby lokalowe oddziałów, nie zamykając bloku operacyjnego, mając doświadczonego wykonawcę (wykonywał wiele inwestycji w szpitalach będących w ruchu), oczywiście mając na uwadze utrzymanie przychodów z NFZ, postanowiła jak wyżej. Takie rozwiązanie tj. utrzymanie w ruchu wszystkich oddziałów zarząd powiatu sugerował od początku. Widocznie spółka musiała mieć więcej czasu na zrozumienie problemu. Na pewno nieprawdą jest, że „Nie tłumaczyli dlaczego.”.

Kłamstwem jest, że „... mając na uwadze fakt, że ofertę dotyczącą połczyńskiego szpitala, którą starosta Mirosław Majka miał uznać za poważną, złożyło zarządowi powiatu Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ...”. MSW nie złożyło żadnej oferty dotyczącej szpitala w Połczynie-Zdroju. Pani Barbara Nowak zaproponowała spotkanie z zarządem powiatu panów Walaska - dyrektora kliniki MSW w Koszalinie oraz Makowskiego - dyrektora POZ Dziecięcego MSW w Połczynie. Odbyło się jedne spotkanie, na którym nie padła żadna propozycja ze strony przedstawicieli MSW. Zarząd umówił się na dalsze spotkania, które mają się odbyć po przeanalizowaniu materiałów szpitala i wypracowaniu propozycji przez MSW.

Na koniec. Pani Inga Domurat ma dziwną metodę pracy. Jak można o tak poważnych sprawach, jak przyszłość szpitala i opieki zdrowotnej pisać nie uczestnicząc w spotkaniu. Pani redaktor na tym spotkaniu nie było !!!".

W świetle powyższego pozostaje zagadką: jak autorce nie uczestniczącej w spotkaniu przyszło do głowy zdanie, które w ogóle nie padło? Przyśniło się? Wolne żarty! W ślad za tym ułożył się kolejny rebus: komu zależało, żeby to zdanie znalazło się w publikacji i kto je dostarczył autorce? I ostatnie pytanie, które kierujemy do naczelnego „GK”: czy jest pewny, że autorka artykułu jest osobą odpowiedzialną?