Nie dajmy się zwariować

Dzisiejszy „Głos Koszaliński” na swoich łamach „donosi”, że Prokuratura postawiła zarzut podrobienia dokumentów Helenie Ż., naczelnika wydziału architektury i budownictwa w starostwie w Świdwinie. Sprawa nie jest wielkim zaskoczeniem, albowiem od dłuższego czasu była szeroko komentowana przez mieszkańców miasta, mniej powiatu.

Różni komentatorzy, także na forach internetowych, zarzucali Staroście, że przecież w świetle okoliczności powinien już dawno zwolnić naczelnika wydziału. Nie mają racji. Fakty bowiem nie przemawiają jednoznacznie o winie Heleny Ż. Tym zajmie się Sąd na wniosek Prokuratury. Słusznie więc Starosta cierpliwie czeka na rozstrzygnięcie całej sprawy. Naturalną konsekwencją postawienia zarzutu, jest w opinii Starosty zawieszenie Heleny Ż. w pełnieniu funkcji na czas postępowania i ewentualnego procesu. Wszystko odbywa się zgodnie z procedurami, jakie powinien zachować Starosta w takiej sytuacji. Tym bardziej, że Helena Ż. nie przyznaje się do winy i traktuje całą sprawę jako pomówienie. Pamiętajmy o zasadzie „domniemania niewinności” (praesumptio boni viri). Nie skazujmy kogoś z góry na podstawie zarzutów. Ostatecznie o winie, czy też nie zadecydują powołane do tego niezawisłe instytucje.

Nie dajmy się zwariować. W moim odczuciu Starosta słusznie trzyma się procedur, wychodząc z propozycją zawieszenia pracownika w czynnościach a nie jego zwolnienia. Mamy przykłady po decyzji burmistrza w sprawie dyrektorki szkoły nr 3, czy dyrektorki basenu. Co nagle, to po diable. Widać Starosta dmucha na zimne, nauczony przykładami „kolegi z sąsiedztwa”(?), woli więc poczekać na rozstrzygnięcie sprawy, niż wychodzić przed szereg i być ewentualnie „ciąganym” po sądach za niesłuszne zwolnienie pracownika. Burmistrz obrał inną drogę (na koszt podatnika!) i mamy tego odzwierciedlenie w wyrokach sądowych.