Miasto umiera

Tytuł nie jest przesadą. Świdwin systematycznie prze ku zagładzie. Mało tego, dzieje się tak na nasze własne życzenie. Oczywiście zwykły zjadacz chleba biegający po miejskich betonach nie bardzo ma tego świadomość. I nie powinniśmy tego od siebie wymagać. Czy mają tego świadomość nami rządzący? Mam wątpliwości, bowiem są zajęci zupełnie czym innym – optymalnym zarabianiem pieniędzy wytworzonych przez ogół mieszkańców. Tak się składa, że miasto umiera głównie za sprawą braku koncepcji na rozwój miasta, w którą przede wszystkim wpisani byliby obecni mieszkańcy i kolejne pokolenia. Oprócz zarabiania pieniędzy, graniczącego z zachłannością, samorząd i burmistrz zajęci są betonowaniem miasta. Tak bardzo są zdeterminowani tymi dwoma zajęciami, że uszedł chyba ich uwadze fakt, że miasto systematycznie umiera. I – o zgrozo! – nie robi się dosłownie nic, aby temu niebezpieczeństwu zapobiec. Władze zabrnęły w ślepy zaułek. Tak pędzili za sukcesem, że zrobił się spory deficyt budżetowy. Powstał dług i aby związać koniec z końcem rypnięto opłaty i podatki w górę. W następnym roku mają ponownie wzrosnąć do maksymalnej wysokości, czego burmistrz w ogóle nie kryje. Mam wiedzę, że szykuje się kolejne maszynki do robienia pieniędzy, aby rozdęte wydatki pokrywać z kieszeni mieszkańców.

Ta mało atrakcyjna i tandetna twórczość władz już owocuje wzrostem bezrobocia i poszerza krąg osób żyjących na tzw. styk oraz poszerza biedę. W ślad za tym na potęgę produkuje się "klientów" opieki społecznej, których rokrocznie systematycznie przybywa. Rządzący znaleźli - na wytworzone w znacznym stopniu przez nich chore zjawiska - mało skuteczne antidotum w postaci pompowania pieniędzy w MOPS. Każdego roku jedna czwarta budżetu idzie w opiekę społeczną. Skutkiem polityki społeczno-ekonomicznej prowadzonej bardzo nieudacznie przez rządzących jest umieranie miasta.

Władze zagonione betonowaniem miasta, wątpliwymi sukcesami na użytek kolejnych wyborów i troską o swoje kieszenie zupełnie zapomniały, że miasto to mieszkańcy. Jak nie będzie mieszkańców, to nie będzie miasta. Jeszcze nie tak dawno Świdwin liczył 17500 mieszkańców. To przeszłość, teraz jest nas ok. 15400, a władze nic nie robią, żeby ten uśmiercający miasto proces powstrzymać. Saldo migracji za lata 2007 – 2011 jest każdego roku ujemne i łącznie za te lata wynosi minus 330 mieszkańców. W analogicznym okresie przybyło do Świdwina 12 mieszkańców. W połączeniu z tym, że w tym samym okresie mamy bardzo niską dzietność, która w 2010 roku była nawet na minusie, powinno się bić na alarm. Nic z tych rzeczy, władze nawet na ten temat nie dyskutują. Nie stwarzają żadnych warunków, aby zatrzymać ludzi, w tym głównie młodzież. Jakby narastająca tendencja migracji mieszkańców na zewnątrz była dla władz korzystna. Na oczach uśmiechniętych ze swojej twórczości decydentów miasto umiera. W tym tempie za niespełna dekadę staniemy się osadą, a za następną wioską. Tyle, że obecnie rządzący będą już na dobrze płatnych emeryturach. Nad tym problemem powinien również pochylić się Kościół. Mniej zajmować się biznesem, a głównie zmobilizować władze w znalezieniu środka pozwalającego zatrzymać to przerażające zjawisko. Tym czasem jedni i drudzy żyją doraźnie, dniem dzisiejszym, zapatrzeni w swój dostatek, co niewątpliwie wcześniej, czy później zmusi mieszkańców do wzięcia spraw w swoje ręce. Noszę w sobie przekonanie, że nie nastąpi to zbyt późno.