Powiedział pan „a” to powiedz pan i „b”

Z dużej chmury mały deszcz. Z uwagi na brak konsekwencji w działaniu ludzi solidaryzujących się z byłą dyrektorką SP Nr 1 im. Orła Białego – temat zamieciono standardowo pod dywan. A nie powinno tak być, bo sprawa dotyczy oświaty, po chamsku potraktowanego człowieka, przenosi amoralne wzorce, uczy młodych ludzi cwaniactwa i nagannych oraz podstępnych wybiegów w dochodzeniu do celu.

Pamiętamy wszyscy te pompy na Dzień Nauczyciela, to nieskrywane zadowolenie burmistrza, przewodniczącego rady i kierownika od oświaty. Cała trójka zadowolona, uśmiechnięta od ucha do ucha a nawet po same pachy. Bardzo to piękne, takie typowo Polskie i katolickie. Nieraz tego zaznałam w swojej pracy zawodowej. Najpierw władza wyróżnia i nagradza. Za szczególne osiągnięcia, za zasługi, za sukcesy, za osobowość. Później władzy wcale nie przeszkadza, żeby takiej osobie jednym podpisem podciąć skrzydła i zniszczyć dorobek zawodowy, także ośmieszyć i zdyskredytować w środowisku. Liczy się wyłącznie zaspokojenie czyichś nie do końca zdrowych ambicji.

Środowisko naszego miasta jest zbyt przenikliwe, by nie wiedzieć w czym rzecz. Mamy do czynienia ze specjalistami wynoszenia na piedestał. Jednak zawsze są dwie strony medalu. Drugą stroną jest specjalność zrzucania z piedestału. Nie mają znaczenia - otaczające całe to wątpliwe przedsięwzięcie - smród i wstyd. Władza kultywuje tylko takie wartości, które są dla niej wygodne i w danej chwili potrzebne. Traktują Dekalog dyspozycyjne, w zależności od potrzeb. Okrzyczana demokracja, troska samorządu to slogany dla naiwnych. Głos środowiska, nauczycieli i rodziców to wołanie na puszczy. Głos jest potrzebny tylko w wyborach, a potem nie wtrącać się i won do roboty. Ja tu rządzę!
Dla potrzeb koterii i zaplecza wyborczego niszczy się dorobek, atmosferę, relacje, rozkłada placówkę mentalnie. Bardzo to wzniosłe i patriotyczne. Pod skrzydłami Polskiego Orła dokonano typowej małomiasteczkowej personalnej jatki, wypełnionej niezwykle wątpliwymi wartościami A może burmistrz jest oszustem i nagradzał nieszczerze? Jedynie pod potrzeby swoich partykularnych celów? Jeśli okazałoby się to prawdą, a nie można tego zupełnie wykluczyć, możemy mieć do czynienia z niebywałą kompromitacją osoby publicznej pełniącej najważniejszą funkcję w mieście.

autor: kryc.ha

…………………………………………….

W świetle powyższego nie rozumiem, czemu osoby zainteresowane pozwoliły zamieść sprawę pod dywan. Jak się powiedziało „a”, trzeba powiedzieć „b” panie Zapotoczny! To, że burmistrz miał pełne prawo nie przedłużać kontraktu z dyrektorką na następną kadencję i ogłosić konkurs nie zamyka drogi do wszczęcia postępowania sądowego w tej sprawie. Zbyt dużo przesłanek, dowodów i atutów przemawia na korzyść usuniętej dyrektor, by w tak prostacki sposób złożyć broń panie Zapotoczny. Pan stanął publicznie w obronie tej kobiety i ciąży na panu nadal odpowiedzialność. Historia udowodniła, że z burmistrzem można wygrywać sprawy sądowe, pomimo jego nieograniczonego dostępu do pieniędzy publicznych na opłacanie procesów oraz stojącej za nim armii urzędników. Taka sprawa byłaby zapewne precedensem na wokandzie sądowej (mam na myśli powództwo cywilne, sprawa nie kwalifikuje się do Sądu Pracy), ale jest duże prawdopodobieństwo jej wygrania, bardzo duże! Bo to, że burmistrz się skompromitował jest wyłącznie jego problemem. Ale dlaczego skompromitował panią Kaźmierczak niech rozsądzi niezawisły Sąd. Na tę okoliczność można napisać pozew „palce lizać”.

W świetle prawa Sąd nie jest w stanie przywrócić w tym przypadku tej pani na funkcję dyrektora, ale z bardzo dużym prawdopodobieństwem jest w stanie swoim wyrokiem dać spore zadośćuczynienie kobiecie (może to być m.in. pokaźna kwota), której nie postawiono żadnych formalnych zarzutów podczas pełnienia funkcji dyrektora – a wręcz przeciwnie była nagradzana i wyróżniana, nierzadko stawiana za wzór – a została nieuzasadnioną decyzją burmistrza poważnie zdyskredytowana, umniejszono jej wartość w środowisku zawodowym i zarazem w oczach opinii publicznej, podważono jej zaufanie i tym samym odebrano wypracowany autorytet. Ze względu na ewentualne postępowanie sądowe, wielu rzeczy w tej sprawie nie mogę tutaj napisać. Panie Zapotoczny i wszyscy Ci, którzy ubolewali ze łzami w oczach na sposób potraktowania pani Kaźmierczak - do dzieła! Jeśli będą problemy, chętnie służę pomocą, jestem w stanie bardzo profesjonalnie przygotować pozew w tej sprawie. A chcę pomóc, bo dalej tak być nie może, gdyż nikt z ludzi pracujących rzetelnie, z pełnym oddaniem, pod rządami obecnego burmistrza nie może być spokojny o dzień jutrzejszy. Nie ma więc komfortu pracy, ludzie czują bezustannie na plecach oddech lęku – dzisiaj Ona, jutro mogę być ja na „zielonej trawce”, mimo nagród i wyróżnień, mimo pełnego poświęcenia dla tego co robię.

Nie jest do mnie trudno trafić panie Zapotoczny, ale niestety – proszę mi wybaczyć - znalezienie tej prostej drogi jest wyłącznie pana problemem. Jeśli pokażecie autentyczną wolę walki, być może dam w niedalekiej przyszłości twarde przesłanki, które nie wykluczą możliwości wznowienia procesu w sprawie „słynnej modernizacji stadionu”.

Na koniec dwa słowa do burmistrza. Proszę nie wierzyć doradcom, że autorami niniejszego bloga są głupcy. Doradcy nierzadko mijają się z prawdą (szczególnie „tacy” doradcy!), powiedzą wszystko aby dorobić na chleb.

autor: ratusz.inc